انتشار کاریکاتور موهن در ایران جمعه تاریخ 22 اردیبهشت موجی از اعتراض‏ها و انتقادها را در پی داشت. عده‏ای منصفانه و با در نظر گرفتن سابقه روزنامه ایران و همچنین عدم وجود قصد قبلی به انتقاد از این جریان پرداخته و در مقابل گروهی دیگر با ایجاد تشنج و درگیری و اعتراض‏های غیرمناسب در خلاف جهت منافع ملی گام برداشتند. اما آن‏چه دراین میان مورد توجه قرار نگرفت دلیل چاپ این کاریکاتور در روزنامه ایران است. در واقع آن چه در روزنامه ایران منتشر شد و این همه اعتراض را درپی داشت به تازگی در فرهنگ عامه ما قرار نگرفته بلکه فضایی است که مدتهاست در طنز رایج بین مردم وجود دارد. در لطیفه‏ها و جک‏هایی که امروزه برای هم تعریف می‏کنیم و یا در سایت‏های مختلف اینترنتی می‏خوانیم و هر روزه جدیدترین ورژن‏های آن را برای هم SMS می‏کنیم قومیت‏ها یک پای ثابت اند. یه ترکه...یه رشتیه... یه قزوینیه... یه لره..... یه تهرانیه..... یه عربه.....و..... . متاسفانه فضای حاکم بر طنز ما به این صورت درآمده و این درحالیست که هیچ یک از این قومیت‏ها نه تنها به انتقاد از این وضع نپرداخته بلکه بسیاری از آنها خودشان هم به این امر دامن می‏زنند. انتشار کاریکاتور موهن در روزنامه ایران بازتابی بود از آن چه در فضای طنز کشور می‏گذرد و نه توهینی برنامه‏ریزی شده به آذری‏ها. هر چند این به هیچ وجه موجه عمل نویسنده و طراح نمی‏شود اما باید علت‏های هر معلولی را هم شناسایی کرده و به مبارزه با آنها در کنار حل معلول پرداخت.

یادداشت دختر گل‌آقا درباره کاریکاتور جنجالی!