در مدتی که در کویت بودیم فرصتی پیش آمد تا فیلم ضد ایرانی 300 را در یک از سینماهای کویت ببینم. البته با بلیطی به قیمت دو دینار و نصف یعنی چیزی حدود 8 هزار تومان. فیلم به زبان اصلی یعنی انگلیسی و با زیرنویس عربی بود و بخشی از صحنه های غیراخلاقی آن بنابر نوشته روزنامه های کویت سانسور شده بود. پس از پایان فیلم با چند نفر از حاضران در سینما به گفت و گو پرداختم و نظرشان را درباره فیلم پرسیدم. جالب اینکه همه تماشاچیان، فیلم را در سطح پایین کیفی ارزیابی کردند و یکی از دلایل فروش زیاد فیلم را جار و جنجال زیادی دانستند که درباره این فیلم در رسانه ها صورت گرفت. یکی از تماشاچیان که مسن تر از دیگران بود گفت: این گونه فیلم ها در شرق هیچ تاثیری بر مخاطبان ندارد زیرا شرقی ها به صورت مستقیم با فرهنگ و تمدن ایرانی ارتباط دارند و تبلیغات رسانه ای نمی تواند تاثیری بر این دیدگاه داشته باشد. اما مردم غرب به واسطه جو سانسور شدیدی که به صورت پنهان بر رسانه ها و فرهنگ آنها حاکم است ممکن تحت تاثیر این گونه فیلم ها قرار بگیرند.پ یکی دیگر از تماشاچیان فیلم که دبیر تحریر یکی از مجلات کویت بود دیدگاه جالبی درباره چرایی ساخت این فیلم داشت. وی معتقد بود جهان اسلام در حال حاضر به دنبال یک قطب برای بازیابی تمدن عظیم خود است و دراین میان ایران تنها کشوری است که علاوه بر شرایط مطلوب و حضور موثر در معادلات جهانی خود را متعهد به اسلام می داند و در عین حال از سابقه تمدنی بالایی نیز برخوردار است. اگر ایران چند سال آینده را نیز با این روند رو به رشد طی کند و در مقابل فشارهای دشمنان بدون عقب نشینی از اصول مسیر خود را ادامه دهد تبدیل به مهمترین قطب اسلامی جهان شده و تمدن جدید اسلامی را پایه گذاری خواهد کرد.
